Ik in Ethopie
Ik in Ethopie
Dit ben ik dus nu
Dit ben ik dus nu
Happy me
Happy me

ETHIOPIE 

Dus ik ben geboren in Ethiopië. Toen ik twee maanden was is mijn echte mama overleden aan een epilepsie aanval. Ik had een hele dappere mama want toen zij ziek werd heeft ze ervoor gezorgd dat ik in een weeshuis terecht kwam. 

Niemand weet wie mijn echte papa is maar mijn mama was dus wel een hele dappere vrouw die ervoor gezorgd heeft dat ik niet gewoon op straat terecht kwam als kleine baby. Mijn mama heette Jessie Kebébé. Ik heb helaas geen foto van haar en dat vind ik best erg. Ik ben bijna 5 jaren in een weeshuis gebleven. Ik weet dat dat de reden is dat ik achterstand heb. 

Eindelijk werd ik geadopteerd toen ik bijna 5 jaar was. Een kindje dat gelijktijdig door belgische ouders geadopteerd werd en dat 12 jaar was vertelde mijn mama en papa dat ik altijd in een hoekje zat te huilen en dat ik bijna mijn leven had opgegeven en ik ging kapot dat niemand mij kwam halen. 

Mijn mama vertelt altijd dat toen mijn mama en papa bij het weeshuis aankwamen dat ik naar hen toe ben gegaan en ik heb hen een hand gegeven en direct heb ik naar de taxi gewezen. Ik ben daar toen met mijn papa gaan inzitten. Ik heb niet meer omgekeken en van niemand afscheid genomen. Mijn papa en ik hebben dan in de taxi gewacht terwijl mijn broer en mijn mama in het weeshuis zijn gaan kijken. Daar hebben ze vreselijke dingen gezien vertelt mijn mama nu nog soms. Het stonk daar naar de dood. Het was daar niet echt gezellig. 

En dan zijn we naar een hotel gegaan. Ik moest in een lift en blijkbaar had ik nog nooit een lift gezien, ik durfde pas de 3rde dag in de lift alleen staan zonder dat mijn papa mij oppakte. Ik heb ook cola van een andere tafel gestolen. Waarom heb ik dat gedaan? Omdat ik vroeger in het weeshuis alleen maar suikerwater kreeg. En daardoor was ik verslaaft aan suiker. 

Mijn leven is toen begonnen. 

Ik was 14 jaar toen ik deze website gemaakt heb en zoals ik al zei: ik ben anders. 

Ik heb autisme en een verstandelijke en motorische beperking. Daar heb ik het heel moeilijk mee want ik voel mij wel heel normaal. Kijk maar naar mijn foto,s ik zie er best normaal uit. 

Mijn mama zegt dat normaal niet bestaat en zeker niet in ons gezin. In ons gezin heeft iedereen sowieso een speciaal kantje, we zijn allemaal wat zottekes. 

Ik ben wel een gelukkig meisje.





Ik ben fan van Little Mix en Perrie zegt: 

ALS JIJ JEZELF NIET ACCEPTEERT DAN ZAL NIEMAND DAT DOEN.

Dus ik moet mezelf leren accepteren. 


SPECIALE SCHOOL

Ik zit dus op een speciale school, dat vind ik niet gemakkelijk en daar schaam ik mij vreselijk hard over. Elke keer als we met school ergens naar toe gaan ben ik bang om vrienden tegen te komen die mij herkennen. En dan schaam ik me ook dood, Ik noem de mensen van mijn school kennissen. Maar sinds heel kort zijn er toch 2 die ik nu 'mijn vrienden' kan noemen. Eén van de volgende keren vertel ik wat meer over mijn school.  

MIJN VRIENDEN 

Nu eerst over mijn geweldige vrienden. We gaan elk jaar samen skiën. We zijn dan zeker met 12 kinderen en hun ouders in hetzelfde hotel. Daar wordt wat afgelachen, we spelen vaak weerwolven. Voor mij is skiën wat moeilijker ik zal nooit even goed skiën als mijn vrienden denk ik maar ik kan wel al rode pistes. Tijdens de middag gaan we allemaal samen in de zon iets eten en foto's trekken enz. Kijk hier maar naar de foto's van mijn vrienden, zo een leuke bende, ik ben gek op hen.We hebben altijd plezier, als we een kaarten spel spelen dan vind ik dat moeilijk te begrijpen. Als we andere dingen doen doe ik wel mee.

Ik heb ook een bff haar naam is delphine. We kennen elkaar van de kleuterklas we hebben altijd plezier, en we gaan binnenkort naar een concert van Little Mix.

Ik volg ook dansles; hiphop en jazz. Af en toe doen wij een optreden.en ik heb meegedaan aan een wedstrijd. Het was super fijn ik was wel wat zenuwachtig. Maar voor de rest was het geweldig.

FAMILIE

Nu ga ik vertellen over mijn familie. Ik heb een grote broer Noah, hij is 18 jaar. Samen met mijn mama en papa zijn wij een super gezin. Ze betekenen alles voor mij. Ze houden van mij en ik van hun. We vieren elk jaar kerstmis met onze familie, dat is dan met mijn neef en nicht, dat is elk jaar een fantastische viering. We gaan ook elke zomervakantie samen met Suzie en Stan op vakantie. Zie hier maar.

Nu zal ik nog over mijn moeken en bompa zegen ze zijn heel lief zijn en ze helpen me, ze zorgen voor me en ze verwennen me ik wandel ook met moeke en we praten ook dat is heel fijn. Mijn bompa is grappig en laat me lachen. Mijn opa is heel vriendelijk en maakt top spagettie. Tante marieke is de zus van opa.

Goed nu ga ik vertellen over mijn ouders, ze zorgen goed voor me helpen me, ze zijn me komen halen toen ik vierenhalf was. De mensen in het weeshuis zeiden dat ik geboren ben in 21 juni 2004. Mijn ouders weten het niet, want we hebben geen geboortebewijs. En nu ben ik gewoon bij mijn gezin en ik ben heel gelukkig.

Paar fijne dingen die jullie over mij kunnen weten

In het begin sprak ik alleen ethiopisch. Toen mijn nicht Suzie naar mijn huis kwam waren we naar k3 aan het luisteren. Ik was mee aan het zingen.ik werd fan van K3 en begon ik de tekst te kennen. ik wou weten wat dat betekent dus ik heb gewoon nederlands geleerd door K3 en dat ik na zes maanden best vlaams kon .

De eerste keer dat ik mijn mama heel hard heb laten lachen. We waren in de krëfel mijn mama stond op de weegschaal. En ze zag hoeveel ze woog en zei mama mia mama mia. Toen ging ze weg en stond ik ik op de weegschaal en zei Sara mia Sara mia mijn mama draaide zich om en zag mij daar staan en hoorde me dat zeggen en dan heeft ze heel de winkel bijeen gelachen. 

En dat was het zo een beetje hopelijk hebben jullie er een beetje van genoten.

Ik schrijf deze blog omdat ik mezelf moet leren aanvaarden en ik hoop dat ik ook andere mensen leer kennen die zoals mij zijn. Misschien kunnen we elkaar een beetje helpen.

Ik hoop dat jullie mijn blog lezen en begrijpen. 

byeee,

Sara xxx

instagram: https://www.instagram.com/sara_knapen__x/

tiktok: https://www.tiktok.com/@saraknapen